بسمه تعالی

قبل از هر چیز فرا رسیدن عید سعید غدیر خم را به شما وخصوصا به سید های عزیز تبریک می گویم.

دوستان روز چهار شنبه هفته پیش همراه خانوداه رفته بودیم مشهد. جای همه شما خالی ... صفایی داشت آنجا. از همه جا و  همه کس بوی عشق می آمد...

در آن سفر ما با ماشین شخصی راهی مشهد شده بودیم. بین راه از شهر کوچکی به نام بسطام عبور کردیم در این شهر مقبره ای بود متعلق به شیخ بسطامی . من اولین بار نبود که اسم این شیخ را می شنیدم، قبلا هم شنیده بودم اما چندان در خاطرم پر رنگ نبود و فکر می کردم که این یک آدم معمولی است و بر اثر اتفاقات خاصی معروف شده ... اما با حکایاتی که از مردم آنجا شنیدم کم کم نظرم عوض شد و مخصوصا زمانی که به مشهد رسیدیم کتایهایی به دستم رسید که متوجه کرامات فوق العاده این شیخ شدم... و حتی به نظر آمد که این شیخ مقامش از مقام امام محمد غزالی نیز بالاتر است ... ولی در این میان چیزی عجیبی نظرم را به خود جلب کرد  و آن مذهب این شیخ بود...  او سنی بود...

برایم جالب بود که چطور ممکن است کسی با حضرت علی(ع) مخالف باشد ولی بتواند به این مقام عظیم دست پیدا کند. هر چه فکر کردم جوابی برای این سئوال پیدا نکردم  و روی هر حدیث و آیه ای که انگشت گذاشتم حکایت از آن داشت که هر کسی حب علی (ع) را در دل نداشته باشد عاقبت به خیر نمی شود. کم مانده بود که اعتقاداتم همه بر باد رود. نا گهان در یکی از همین شبها جواب را پیدا کردم... جواب فوق العاده ساده بود ... از خودم شرمم می آمد... از ایمان ناقصم... که یک سئوال و جواب به این سادگی بتواند این چنین مرا به بازی بگیرد.

دوستان این شیخ،  مخالف علی بود اما مقابل علی نبود. و این همان آزادی عقیده است که اسلام به آن سفارش کرده ...لا اکراه فی الدین... او با علی(ع) مخالف بود با حرفهای علی(ع) مخالف بود و آنها را با دیل و منطق رد می کرد... دلیل و منطقی که به نظر خودش درست بود.  دوستان... این مخالفت او از روی حرص و طمع و حسد نبود بلکه بیشتر حالت یک مناظره سخت را داشت و چون از راه عقل و منطق وارد شده بود اینگونه شد. دوستان ... یزید که سر امام حسین(ع) را برید، مخالف او نبود بلکه دشمن او بود و خداوند دشمنان را لعنت میکند و نه مخالفان را... یزید بر حقانیت حسین(ع) واقف بود اما بخاطر حرص و طمعش با او دشمن بود... همیشه همینطور بوده است چه در زمان آدم(ص) و چه در زمان امام مهدی(ع)، دشمنان واقعی این عزیزان کسانی بودند که بر حقانیت آنها واقف بودند، اما بخاطر حرص و طمع با آنها دشمنی  میکردند.

دوستان هرگز نگویید چون فلان حرف و سخن از علی(ع) و یا از معصومین دیگر است پس باید بدون تفکر آن را قبول کرد... علی(ع) بارها گفته است که ای مردم حرف مرا چشم و گوش بسته قبول نکنید ... کمی در مورد آنها فکر کنید ... یادم می آید که یکی از دوستانم می گفت که علی(ع)، شمشیر را ترجیح میداد. پرسیدم چرا؟ او گفت: چون علی مالک اشتر را که شخصی جنگاور و قدرتمند بود را بخاطر شمشیرزنی او بسیار دوست داشت... دوستان علی(ع) مالک را دوست داشت، اما نه بخاطر قدرت جنگیدنش... بلکه به این خاطر بود که مالک اشتر دین را با تعقل و تفکر دریافته بود وبه همین خاطر بود که  توانست به راحتی تقلبی بودن قرآن سر نیزه ها را دریابد و این همان چیزی بود که علی(ع) می خواست. این علی(ع) بود که میگفت: اَف بر شما مردم... زمانی که پیش شما هستم و دست شما را میگیرم، سرپا هستید اما زمانی که لحظه ای شما را تنها میگذارم بر زمین می افتید. فکر می کنید که اگر مردم دین را با فکر و تعقل درمی یافتند آیا علی(ع) اینگونه سخن می گفت؟ و یا مثلا در جنگی که یک طرف آن علی(ع) بود و طرف دیگر آن عایشه و یاران سابق پیامبربودند،  یکی از همراهان علی(ع)  که از این اتفاق مستاصل شده بود و نمی دانستد که با اصحاب پیامبر باشد یا با علی(ع) ، نزد علی(ع)  می آید و موضوع را می گوید،... دوســــتــان   در این لحظه علی(ع) نمی گوید که با من باش، زیرا که حق با من است، بلکه می گوید: شما اول اشخاص را می بینید و بعد حق را با آنها مقایسه می کنید، که این طور نیست بلکه شما باید ببینید که حق چیست و سپس بنگرید که چه کسی با حق است، انگاه گمراه و سرگردان نخواهید شد. دوستان این نمونه بارزی ازبینش علی(ع) است، او حتی حق را، به خود نسبت نمی دهد و اجازه می دهد که مردم با تفکر آن را دریابند. اگر لحظه ای در نهج البلاغه نگاه کنید، می بینید که علی(ع) در همه جای آن اصرار بر این دارد که اسلام را با تعقل و تفکردریابید.

دوستان ... به شما توصیه میکنم که هر حرفی را هر کسی که شنیدید در مورد آن تفکر کنید و از اینکه با آن مخالفت کنید، هراس نداشته باشید. اما یادتان باشد تا زمانی که مطمئن نشدید با کسی دشمنی نکنید. عزیزان.. بیایید در این روز که عید است، قدری در مورد اعمال خود فکر کنیم ... عزیزان نگران تضعیف اسلام نباشید وفکر کنید که اگر با آن مخالفت کنیم ، اسلام از بین میرود... بدانید و آگاه باشید که اسلام به واسطه همین مخالفتها و شیوه جوابگویی آن شهرت جهانی پیدا کرده است... مگر آن ماجرای امام را فراموش کرده اید که شخصی به محضر امام آمد و دهنش را به فحش و ناسزا باز کرد که جدت فلان است ومادرت فلان... و آن امام، صبورانه گوش می کرد و در آخر آن شخص آنگونه شرمنده شد، وبه حقانیت امام ایمان آورد.  دوستان به عزت و جلال خداوند سوگند  که اگر در حرفها و اعمال پیامبر، علی(ع) و تمامی معصومین تفکر کردید و دیدید که با عقل شما جور در نمی آید و به همین دلیل مخالفتهایی با آنها کردید .... بدانید که نــه آنها ناراحت می شوند ونــه خدای آنها ...  اما یادتان باشد که تا زمانی که مطمئن نشدید با کسی  دشمنی نکنید.** زیرا که بین دشمنی کردن  و  مخالفت کردن از زمین تا آسمان فرق است**

و آخر اینکه دوستان... بدانید و آگاه باشید که رادمردی چون‌ علی(ع) نیست و دیگر نیز نخواهد آمد ... او بود که هر چه میگفت حق بود ... او همان علی بود که پیغمبر به او گفت: ای علی این مردم خون به جگرت میکنند... او بود ملائک در باره او گفتند: لا فتا الا علی ... لا السیف الا ذوالفقار ... دوستان مقام علی را بلند بدانید ... مقام او آنقدر بلند بود که لیاقت همسری فاطمه زهرا(س) را داشت...
** به امید آنکه همه ما معشوق شایسته ای برای آن عاشق عزیز باشیم**